Portulaca grandiflora – portulaka wielkokwiatowa
Pochodzenie i opis
Portulaca grandiflora – portulaka wielkokwiatowa rośnie dziko w Argentynie i Brazylii. Jest niską rośliną dorastającą do 10-15 cm wysokości. Pędy są płożące, mięsiste, o budowie sukulentowej. Liście są małe, wąskie, wałeczkowate, również o budowie sukulentowej.
Portulaka jest rośliną jednoroczną produkowaną z rozsady.
Jest rośliną płożącą o budowie sukulentowej.
Kwiaty są duże, osadzone pojedynczo lub po kilka na wierzchołku pędów. Mają bardzo intensywne barwy. Odmiany mogą mieć kwiaty pojedyncze, półpełne lub pełne – te wyglądają jak małe różyczki. Kwiaty otwierają się tylko w słoneczne dni. Portulaka kwitnie całe lato. Nasiona są bardzo drobne, szare, błyszczące, ślimakowato zwinięte (8 tys. – 10 tys. sztuk/1 g).
Wymagania i uprawa
Portulaka lubi stanowisko słoneczne, ciepłe i suche. Gleba powinna być lekka, średnio zasobna, przepuszczalna. Nie znosi zbyt wilgotnych, nieprzepuszczalnych gleb. Łatwo jest wtedy atakowana przez choroby grzybowe. Lepiej znosi warunki długotrwałej suszy, niż opadów.
Nasiona wysiewa się w III-IV do inspektu. Nasiona wklepuje się tylko lekko w podłoże i nie przykrywa się. Rozsadę sadzi się na miejsce stałe w V, w rozstawie 20 cm x 15 cm.
Można także wysiewać nasiona wprost do gruntu w V. Jednak takie rośliny częściej zapadają na choroby grzybowe i słabiej kwitną).
Zastosowanie
Doskonała roślina do ogrodów skalnych, do obsadzania murków kwiatowych i szczelin między płytami kamiennymi. Jest cenną rośliną obwódkową i pojemnikową.