Helianthemum x hybridum – posłonek ogrodowy
Dekoracyjność: Posłonek bardziej przypomina niewielki krzew niż roślinę zielną – jest bowiem krzewinką. Jest to jeden z podstawowych gatunków do sadzenia w ogródkach skalnych. W czasie lżejszych zim nie gubi liści. Kwitnie przez całe lato, a nieproporcjonalnie duże kwiaty urzekają ogromną ilością barw.
Pochodzenie i opis: Mieszaniec pochodzący ze skrzyżowania dzikich gatunków rosnących na słonecznych zboczach Karpat i Alp ( głównie od H.nummularium, H.apenninum, H.grandiflorum). Jest to krzewinka półzimozielona lub zimozielona. Korzeni się płytko i szeroko. Wysokość 15-30 cm. Tworzy zwartą, niską kępę o cienkich pędach, mających tendencję do pokładania się. Liście drobne, ciemnozielone, często zimozielone, o brzegach lekko podwiniętych pod spód. Kwiaty duże, pojedyncze lub pełne, w odcieniach od białego i żółtego przez pomarańczowy i czerwony do brązowego, zebrane w rzadkie kwiatostany wzniesione ponad liście. Kwiaty otwierają się rano, a zamykają po południu. Są krótkotrwałe i często opadają już koło południa. Rośliny wydają ich jednak tak dużo, że nie zauważa się tej krótkotrwałości. Kwitnienie w V-IX, a więc całe lato (najobficiej w V-VII). Odmiany o kwiatach pojedynczych przekwitają znacznie szybciej niż odmiany pełne. Gatunek dość ekspansywny.
Wymagania: Lubi stanowisko słoneczne, ciepłe, a nawet palące. Gleba powinna być raczej sucha, lekka, dobrze zdrenowana, wapienna, kamienisto-gliniasta, przepuszczalna, uboga. Dobrze znosi suszę. Mimo płytkiego i szerokiego korzenienia się, korzenie są odporne na mrozy. Natomiast część nadziemna może w mroźne i bezśnieżne zimy przemarzać.
Uprawa: Przycinać pędy po kwitnieniu o co najmniej 1/3 wysokości, aby pobudzić rośliny do bujniejszego wzrostu i ponownego kwitnienia we IX. Odmiany o szarym ulistnieniu są delikatniejsze, dlatego należy je lekko osłonić na zimę, chroniąc przed wysuszającymi wiatrami i słońcem. Rośliny starsze zaleca się przyciąć po głównym okresie kwitnienia w VIII bardzo intensywnie (cięcie odmładzające), co poprawia pokrój i zwiększa wytrzymałość roślin na przemarzanie. Po przemarznięciu pędów nadziemnych (w czasie silnych mrozów bez śniegu), na wiosnę bardzo szybko wyrastają nowe pędy z odporniejszych na mrozy korzeni. Jeśli uszkodzenia po zimie są znaczne, należy pędy mocno przyciąć na wiosnę. Wzrost roślin jest dość szybki i ekspansywny, dlatego wskazane jest mocne cięcie po kwitnieniu, aby zachować ładny pokrój i pozwolić rosnąć sąsiadującym roślinom. Warto też uszczykiwać wierzchołki wzrostu, aby pobudzić rośliny do rozkrzewiania się. W czasie upałów liście mogą być atakowane przez mączniaka właściwego.
Rozmnażanie: Przez sadzonki wierzchołkowe z piętką w VIII-X, które ukorzeniają się łatwo w ciągu 30-40 dni. Można też łatwo rozmnażać ten gatunek przez wysiew nasion.