Fritillaria persica – szachownica perska

Fritillaria persica – szachownica perska


Fritillaria persica - szachownica perska
Fritillaria persica – szachownica perska
Pochodzenie i opis

Fritillaria persica – szachownica perska rośnie dziko na Bliskim Wschodzie, na kamienistych zboczach.

Jest wysoką rośliną cebulową zimującą w gruncie.

Dorasta nawet do 120 cm. Wytwarza jasne cebule z cienką łuską okrywającą. Pęd ulistniony jest tylko od dołu. Liście są wydłużone, lekko skręcone, ułożone dookoła łodygi, są okryte sinym woskowym nalotem.

Kwiaty są nieduże, liczne, dzwonkowate. Zebrane są w grono wyrastające ponad liśćmi. Kwiaty zabarwione są dość ponuro – są czerwono brązowe, odmiany ogrodowe są też kremowe, białe, często żyłkowane. Kwitnie w IV-V. Po kwitnieniu część nadziemna stopniowo zamiera  i roślina wchodzi w stan spoczynku.

Wymagania i uprawa

Szachownica perska najlepiej czuje się w miejscach nasłonecznionych, ciepłych i zacisznych. Wymaga dobrze zdrenowanego podłoża. Na glebach zwięzłych i mokrych delikatne cebule zagniwają. Dlatego też przed sadzeniem cebul należy bezwzględnie przygotować ziemię. Na glebie mało przepuszczalnej konieczny jest dodatek piasku i kompostu. Nie znosi też kwaśnego podłoża i wymaga wtedy wcześniejszego wapnowania do uzyskania odczynu obojętnego. Podłoże powinno zawierać dużo próchnicy i być zasobne w dostępne składniki pokarmowe. Nie toleruje jałowych, mało żyznych gleb. W czasie rozwoju części nadziemnej i kwitnienia wymaga regularnego podlewania i nawożenia.

Cebule sadzimy do gruntu w VIII, do starannie przygotowanej, przekopanej z piaskiem i kompostem ziemi. Dobrą metodą jest sadzenie cebul do dużych pojemników z warstwą drenażu, zadołowanych w podłożu. Przed zimą cebule ściółkujemy korą lub liśćmi. Wiosną rośliny systematycznie podlewamy i nawozimy.

Po okresie kwitnienia i zaschnięciu liści najlepiej byłoby przenieść pojemniki z cebulami w miejsce suche i bardzo ciepłe, zabezpieczone przed opadami. Jeżeli planujemy wykopanie cebul w okresie letnim, to robimy to bardzo delikatnie, gdyż łuska zewnętrzna jest cienka i bardzo delikatna. Cebule przechowujemy możliwie jak najkrócej w miejscu bardzo ciepłym, okryte lekko wilgotnym torfem. W czasie „spoczynku” letniego w cebuli, jak u większości cebulowych, tworzą się zawiązki kwiatów na przyszły rok, dlatego jest to szczególnie ważny moment, decydujący o kwitnieniu przyszłej wiosny.

Po wykopaniu można oddzielać cebulki przybyszowe. Aby uzyskać większą ilość roślin stosuje się rozmnażanie przez sadzonki łuskowe.

Gatunek można też rozmnażać z nasion. Rośliny uzyskane z nasion i sadzonek łuskowych zakwitną dopiero po kilku latach.

Zastosowanie

Szachownica perska najładniej prezentuje się w większej grupie, szczególnie na tle soczyście zielonych krzewów. Jest stosowana do sadzenia na tył rabat bylinowych.


1

Napisz komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Rośliny ozdobne