Myosotis sylvatica – niezapominajka leśna
Pochodzenie: Rośnie dziko w strefie umiarkowanej naszego globu (także dziki gatunek w Polsce, w wilgotnych zaroślach, łąkach i nad wodami, także wysoko w górach).
Opis: Wysokość do 50 cm. Pędy mocno rozgałęzione, pokładające się, owłosione. Liście podłużne, szarozielone, delikatnie owłosione (myos – mysz, otos – ucho). Kwiaty drobne, zebrane w wierzchotkowate kwiatostany, niebieskie, białe lub różowe z żółtym środkiem. Kwitnie stosunkowo krótko, w IV-VI, zależnie od pogody.
Wymagania: Stanowisko lekko ocienione i wilgotne, gleba żyzna, wilgotna, próchniczna, o odczynie obojętnym. Na pełnym słońcu szybko przekwitają. Nie znoszą upałów.
Uprawa: Wysiew nasion w VI-VII, bardzo łatwo dają samosiew. Na miejsce stałe sadzimy jesienią lub, jeszcze lepiej, na wiosnę.
Zastosowanie: Na wiosenne rabaty, razem z roślinami cebulowymi i innymi wiosennymi dwuletnimi (bratek, stokrotka), do naturalistycznych wilgotnych ogrodów, nad oczkiem wodnym, na obwódki, wzdłuż ścieżek, stosowana także na kwiat cięty. Można też nią obsadzać misy i skrzynki. Bardzo ładnie prezentują się na wilgotnych rabatach bylinowych. Kwitnące ziele niezapominajki stosuje się do przygotowywania naparów leczących nieżyty układu oddechowego (kaszel, zapalenie krtani i gardła, katar).
Można pomylić z:
Omphalodes verna – ułudka wiosenna
Brunnera macrophylla, Anchusa myosotidiflora – brunnera wielkolistna, kaukaska niezapominajka