Gladiolus x hybridus – mieczyk ogrodowy
Pochodzenie: W uprawie znajdują się mieszańce gatunków rosnących dziko w Afryce Południowej. W Polsce rosną dziko 3 gatunki mieczyków – dachówkowaty, błotny i drobnokwiatowy. Wszystkie są objęte całkowitą ochroną gatunkową.
Opis: Wysokość 100-150 cm. Wytwarza bulwy wrażliwe na przymrozki. Pokrój strzelisty, wyprostowany. Liście wąskie, mieczowate (stąd nazwa łacińska i polska). Kwiaty zebrane w kłosowate kwiatostany, różnobarwne. Kwitnienie w zależności od odmiany – wczesne w VII, średniowczesne w VII/VIII, późne we IX
Wymagania: Stanowisko słoneczne, ciepłe i zaciszne, gleba piaszczysto-gliniasta, dobrze nawieziona obornikiem. Ma duże potrzeby nawozowe – wymaga 3 dawek nawozów mineralnych wieloskładnikowych w okresie wegetacji. W czasie kwitnienia ma szczególnie duże wymagania wodne, gdyż wtedy zaczynają się tworzyć bulwki przybyszowe u podstawy nowej bulwy.
Zastosowanie: Doskonały na kwiat cięty (utrzymuje trwałość prze 2 tygodnie), do obsadzania wysokich partii rabat, jako osłony
Uprawa: Bulwy wysadzamy do gruntu w IV. Przed sadzeniem zaprawiamy je w Topsinie lub Kaptanie przez 15 minut (przeciw chorobom grzybowym). Wykopujemy ok. 3-5 tygodni po kwitnieniu, gdy jeszcze liście są zielone. Nie należy się spieszyć z wykopywaniem, gdyż w okresie tych 3-5 tygodni następuje silny wzrost wytworzonych wcześniej bulwek przybyszowych. Po wykopaniu bulwy suszymy w przewiewnym i ciepłym miejscu przez tydzień. Następnie usuwamy łuski i korzenie i przechowujemy przez zimę w ażurowych skrzynkach lub papierowych torbach w temperaturze 5-10oC.
Rozmnażanie – wegetatywne – wysadzanie młodych bulwek do zimnego inspektu w III. W V/VI zdejmujemy okna. We IX – X wykopujemy bulwy i przechowujemy.