Pigwowiec i pigwa
Pigwowiec i pigwa to rodzaje podobne właściwie tylko z nazwy i to z polskiej. Pigwowiec po łacinie to Chaenomeles, a pigwa – Cydonia. Oba rodzaje należą do rodziny różowatych (Rosaceae), tej samej co róże, jabłonie i wiele innych. Ponadto oba rodzaje mają podobne azjatyckie pochodzenie.
Pigwowiec jest niewielkim ciernistym krzewem, a pigwa wysokim krzewem lub niewielkim drzewem.
Liście pigwowca są niewielkie, błyszczące, skórzaste z charakterystycznymi przylistkami. Liście pigwy są znacznie większe, pokryte miękkimi włoskami.
Zarówno pigwowca jak i pigwę można zaliczyć do roślin ozdobnych z kwiatów. Jednak niewątpliwie wygrywa tu pod względem dekoracyjności pigwowiec. Ma on mnóstwo ogrodowych odmian o tak pięknych barwach kwiatów, że aż zatyka dech w piersiach. Najchętniej uprawiane są odmiany o kwiatach ceglastoczerwonych i pomarańczowych, są też odmiany kwitnące w różnych odcieniach różu a nawet bieli. Kwiaty pojawiają się w kwietniu. Kwitnienie poszczególnych odmian przeciąga się na maj.
Kwiaty pigwy są zdecydowanie większe, bladoróżowe, podobne do kwiatów jabłoni. Pigwa zaczyna kwitnienie na początku maja, nieco później niż pigwowce.
Zarówno pigwowiec jak i pigwa wytwarzają jadalne owoce. Owoce pigwowca to niewielkie, żółte, twarde „jabłuszka”. Pigwa natomiast wytwarza duże, omszone, twarde „jabłko-gruszki”. Owoce obu rodzajów dojrzewają we wrześniu i nadają się na marmolady, dżemy i nalewki.
Pigwa jest amatorską rośliną sadowniczą, stosunkowo rzadko uprawianą w ogrodzie ozdobnym. Jest stosowana w szkółkarstwie sadowniczym jako podkładka pod uprawne odmiany gruszy.
Pigwowiec natomiast gości w prawie każdym ogrodzie ozdobnym, jako roślina o dekoracyjnych kwiatach, owocach i liściach.