Jak zrobić sadzonki zdrewniałe

Jak zrobić sadzonki zdrewniałe


Pędy na sadzonki zdrewniałe ścinamy w XI-XII
Pędy na sadzonki zdrewniałe ścinamy w XI-XII

Sadzonki zdrewniałe sporządza się w okresie bezlistnym („gołe patyki” zbierane w XI-XII), ukorzeniają się one znacznie dłużej niż sadzonki zielne czy półzdrewniałe, ale nie więdną tak szybko jak ulistnione sadzonki zielne.

Jest to jeden z najprostszych sposobów rozmnażania wegetatywnego – technika cięcia jest nieskomplikowana, sadzonki można wysadzać wprost do gruntu, a zimowy termin cięcia sadzonek pozwala na zagospodarowanie „martwego” sezonu w ogrodzie. Nie musimy dysponować mnożarkami z systemem zamgławiania, ani nieustannie sprawdzać temperatury w pomieszczeniach.

Jakie gatunki rozmnażamy przez sadzonki zdrewniałe
Sadzonki zdrewniałe powinny mieć grubość ołówka
Sadzonki zdrewniałe powinny mieć grubość ołówka

Sadzonki sporządzamy przede wszystkim z tych gatunków, które wytwarzają stosunkowo grube pędy (w przybliżeniu grubości ołówka). Doskonale ukorzeniają się tym sposobem: ligustr, budleja, dereń biały, forsycja, hortensja krzewiasta, jaśminowiec, krzewuszka, pęcherznica, śnieguliczki, tamaryszek, winobluszcz, złotlin, złotokap, żylistek, czyli wszystkie najczęściej sadzone w ogrodach krzewy.

Sadzonki zdrewniałe – kiedy i jak

Pędy na sadzonki pobieramy w listopadzie i grudniu, po opadnięciu liści, po pierwszych mrozach (ale jeszcze przed nadejściem silnych mrozów). Materiał pozyskujemy z pędów:

  • jednorocznych lub dla niektórych gatunków 2-3-letnich,
  • zdrowych,
  • dobrze zdrewniałych.
W zależności od gatunku robimy sadzonki 2-węzłowe lub kilkuwęzłowe.
W zależności od gatunku robimy sadzonki 2-węzłowe lub kilkuwęzłowe.

Pędy dołujemy w wilgotnych, chłodnych, zabezpieczonych od mrozu pomieszczeniach, aż do momentu, gdy będziemy gotowi do cięcia sadzonek

Sadzonki pobieramy ze środkowej części pędu, części wierzchołkowe są za słabo zdrewniałe, mają słabo wykształcone pąki i ukorzeniają się w małym procencie. Sadzonki najlepiej wykonywać na początku zimy, w XII-I. Im wcześniej je potniemy, tym lepiej się ukorzenią. Górną część sadzonki tniemy ukośnie, a dolną prostopadle do pędu. Dolną część tniemy tuż pod węzłem, a górną tuż nad węzłem.

Niektóre gatunki mają pędy puste w środku (np. forsycja), a korzenie wytwarzają się tylko w miejscu wypełnionego rdzenia. Dlatego też sadzonki forsycji tniemy u dołu w węźle (zdjęcie).

Pędy forsycji są puste w środku, dlatego pędy na sadzonki tniemy w węzłach, a nie pod węzłem.
Pędy forsycji są puste w środku, dlatego pędy na sadzonki tniemy w węzłach, a nie pod węzłem.

Gotowe sadzonki natychmiast wiążemy w pęczki, pamiętając o biegunowości (gdzie dół, a gdzie góra), etykietujemy (najlepiej dać dwie z nazwą polską i łacińską oraz z nazwą odmiany) i dołujemy w wilgotnym podłożu, w skrzyneczkach lub w podłożu usypanym np. na podłodze piwnicy czy chłodni. Możemy też zadołować pocięte sadzonki w ogrodzie, ułożone w wykopanych dołach warstwami przesypanymi podłożem. Sadzonki przechowujemy w temperaturze do kilku stopni powyżej zera. Nieduże ilości sadzonek możemy nawet przechować w lodówce. Ważne, aby sadzonki nie wyschły podczas przechowywania. Wysadzamy je do podłoża wiosną.

Terminy pobierania pędów na sadzonki zdrewniałe

Terminy pobierania sadzonek zdrewniałych


 

1

Napisz komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Rośliny ozdobne