susza fizjologiczna roślin

Przyczyny suszy fizjologicznej

susza fizjologiczna to zjawisko polegające na wysychaniu roślin mimo obecności wody w glebie. Może być ona spowodowana przez suchą mroźną pogodę zimą lub przez nadmiar soli w glebie.

Rośliny zimozielone intensywnie transpirują (parują przez liście) także zimą, szczególnie mocno podczas wyżowej pogody, kiedy to przy ostrym mrozie bardzo silnie operuje słońce. Jednocześnie korzenie nie pobierają nowej wody, ponieważ woda w glebie w tych warunkach zamarza. Roślina więdnie, a następnie zamiera z powodu braku wody.  

Którym roślinom zagraża susza fizjologiczna

susza fizjologiczna szczególnie mocno daje się we znaki roślinom zimozielonym o dużej blaszce liściowej (duża powierzchnia parowania).  Dotyczy to różaneczników czy laurowiśni posadzonych w miejscach silnie nasłonecznionych. 

Na wysychanie są też mocno narażone drzewa przyuliczne, których korzenie są w zasięgu soli stosowanej zimą w miastach. W warunkach silnego zasolenia gleby rośliny oddają wodę ze swoich tkanek do gleby. Mimo obecności wody w glebie rośliny nie są w stanie jej pobrać i usychają. Do drzew źle znoszących zasolenie gleby należą między innymi: lipy (szczególnie dwa gatunki rodzime – lipa drobnolistna i lipa szerokolistna), buk, dęby, większość drzew iglastych (głównie świerki i jodła pospolita).