Acaena microphylla – acena drobnolistna
Acaena microphylla – acena drobnolistna to roślina, którą rzadko widzimy w naszych ogrodach, choć zasługuje na rozpowszechnienie.
Acena jest byliną zimującą w naszych ogrodach.
Tym, którzy widzą acenę pierwszy raz kojarzyć się ona może z małą, płożącą różyczką, gdyż jej pokrój i drobne listki do złudzenia przypominają liście róży. Pod koniec lata i całą jesień ozdobą aceny są charakterystyczne kuliste, kolczaste owocostany. Acena jest doskonała do szczelnego zadarniania niewielkich powierzchni. Jest łatwa w uprawie. Mimo wrażliwości części nadziemnej na mróz, gatunek polecany do szerszego stosowania w naszych ogrodach.
Pochodzenie i opis
Pochodzi z Australii i Nowej Zelandii. Wysokość do 5-10 cm. Tworzy zwartą darń. Rozrasta się dzięki płożącym się pędom. Liście są drobne i przypominają nieco liście róży, są szarozielone lub brązowe.
Kwiaty niepozorne, z białymi pylnikami, zebrane w jeżowate główki na szczycie pędów kwiatostanowych. Kwitnienie w VII-IX. Znacznie bardziej dekoracyjne są kolczaste owocostany z czerwonymi kielichami. Owocostany pojawiają się już w VIII i utrzymują na roślinie przez kilka miesięcy. Gatunek szybko się rozrasta i może stać się ekspansywny.
Wymagania
Stanowisko słoneczne lub półcieniste. Doskonale czuje się na glebach suchych i jałowych, najlepiej lekko wapiennych. Nie lubi jedynie gleb ciężkich (łatwo wtedy zagniwa i gorzej znosi zimę), wymaga więc dobrego drenażu. Jest mało wytrzymała na mróz, nadziemne części mogą przemarzać.
Uprawa i rozmnażanie
Gatunek łatwy w uprawie. Na zimę warto zabezpieczyć rośliny lekkim okryciem.
Rozmnażanie przez wysiew nasion w XII-III po przemrożeniu. Po przeniesieniu do pomieszczenia o temperaturze 10-15˚C nasiona kiełkują w ciągu 2 tygodni. Najlepiej jednak rozmnażać przez sadzonkowanie rozłogów w VIII-X, w inspekcie pod oknami, gdzie ukorzeniają się na wiosnę. Można też dzielić rozrośnięte egzemplarze jesienią lub wiosną.
Zastosowanie
Doskonale nadaje się do zadarniania niewielkich powierzchni w ogrodzie skalnym lub wrzosowiskowym, do obsadzania szczelin między płytami chodnikowymi. Może być także stosowana zamiast trawnika w miejscach, gdzie trawa nie chce rosnąć. Jest cennym gatunkiem do okrywania dziur po przekwitniętych roślinach cebulowych.
Zalecane połączenia: Bardzo dobrze komponuje się z trawnikiem, z krzewami róż a także z niskimi odmianami krzewów iglastych.
Odmiany
– Kupferteppich – liście ciemniejsze niż u gatunku, jesienią przebarwiają się na czerwono, bardziej wytrzymała na mróz