Aquilegia x hybrida, Aquilegia cultorum – orlik mieszańcowy

Pochodzenie i opis

Aquilegia x hybrida, Aquilegia cultorum – orlik mieszańcowy jest mieszańcem uprawnym, którego gatunki wyjściowe rosną dziko w północnej Afryce, na Wyspach Kanaryjskich oraz w Europie. Wytwarza mięsiste, grube kłącza. Osiąga wysokość 40-70 cm.

Orlik mieszańcowy jest krótkowieczną byliną zimującą w gruncie. Jest ozdobny głównie w czasie kwitnienia.

Orlik tworzy wzniesioną kępę. Liście ma złożone, trójdzielne, niebieskawo zielone. Przed i w czasie kwitnienia liście stanowią element ozdobny rośliny.

Liście orlików żółkną po kwitnieniu, dlatego roślin tych nie powinno się sadzić na pierwszym planie rabat ani w pojemnikach w nasadzeniach jednogatunkowych.

Kwiaty są różnobarwne, w  zależności od odmiany. Mają charakterystyczną ostrogę od tyłu. Są zebrane od kilku do kilkunastu na jednym pędzie kwiatostanowym. Orlik kwitnie w V-VI. Owocem są całkiem dekoracyjne mieszki.

Orliki łatwo się rozsiewają. Zawierają substancje trujące.

Wymagania i uprawa

Orlik mieszańcowy lubi stanowisko półcieniste i chłodne. W takim miejscu lepiej i dłużej kwitnie. Nie lubi pełnego słońca. Gleba powinna być żyzna, średnio wilgotna, lekka, próchniczna.

Orliki należy systematycznie podlewać w czasie suszy. Wymagają podpierania na wypadek silnych wiatrów. Ze względu na krótkowieczność rośliny muszą być regularnie wymieniane co kilka lat. Należy usuwać przekwitłe kwiaty, aby nie dopuścić do samosiewów.

Rozmnażanie

Orliki rozmnażamy przez wysiew nasion w III-VI, w temp.ok.20°C. Jeżeli zbieramy nasiona z własnej rabaty, to wysiewamy je od razu po zbiorze. Rośliny łatwo krzyżują się. Kiełkują na świetle po upływie 5-6 tygodni. Podział roślin jest trudny i ryzykowny.

Zastosowanie

Orlik mieszańcowy stosujemy głównie na rabatach, a niższe odmiany w ogródkach skalnych i alpinariach. Nie zaleca się sadzić go na brzegu rabaty, gdyż zanika po kwitnieniu. Orliki można też stosować jako kwiat cięty.