Aster amellus – aster gawędka
Dekoracyjność: Późnoletnie i jesienne kwiatostany typowe dla roślin z rodziny astrowatych.
Pochodzenie i opis: Od Europy (wraz z Polską) do Azji Mniejszej i Zachodniej, na suchych i nasłonecznionych skrajach lasów, na wapiennych łąkach, na stepach. Wysokość 40-80 cm. Tworzy wzniesioną kępę. Pędy proste, słabo rozgałęzione, owłosione. Liście wąsko lancetowate, matowo zielone, owłosione. Kwiaty zebrane w baldachowate wiechy, fioletowe, niebiesko fioletowe lub różowe. Kwitnienie w VIII-IX. Gatunek wolno rosnący, ale długowieczny.
Wymagania: Stanowisko nasłonecznione i ciepłe, a nawet palące i suche. Gleba sucha do średnio wilgotnej, dobrze zdrenowana, wapienna. Na glebie ciężkiej i żyznej jest gatunkiem krótkowiecznym. Na glebach zbyt lekkich lub zbyt ciężkich łatwiej ulegają chorobie uwiądu lub mączniakowi.
Uprawa: Najlepiej sadzić wiosną. Przy sadzeniu jesiennym jest znacznie więcej wypadów. Umiarkowanie nawozić i podlewać w czasie suszy. Na glebach ciężkich odnawiać kępy co 3 lata. Skracać pędy po kwitnieniu. Rośliny mogą pozostawać w jednym miejscu przez 6-10 lat, ale po 3-5 latach kwiaty stopniowo zmniejszają się.
Rozmnażanie: Przez sadzonki w IV-V (trudno się przyjmują) lub przez podział też w IV-V (otrzymujemy stosunkowo mało roślin). Najlepiej podpędzić rośliny w szklarni i rozpocząć sadzonkowanie już w II-III. Rozmnażanie wegetatywne jest przeważnie mało wydajne, dlatego też wyjątkowo u astrów można pokusić się o rozmnażanie przez wysiew nasion.
Zastosowanie: Nasłonecznione, raczej suche rabaty. Roślina miododajna. Na kwiat cięty.