Astilbe x arendsii – tawułka Arendsa
Pochodzenie i opis
Astilbe x arendsii – tawułka Arendsa jest mieszańcem. Gatunki wyjściowe rosną dziko w wilgotnych lasach i wąwozach masywów górskich Azji Wschodniej. W uprawie spotykamy tylko mieszańce. Osiąga wysokość 60-120 cm. Wytwarza bardzo zwartą i silnie rozwiniętą bryłę korzeniową. Tworzy wzniesioną kępę. Pędy ma proste, sztywne. Liście są drobno podzielone, ciemnozielone, błyszczące. Najmłodsze liście mają barwę czerwonawą lub brązową. Kwiaty są drobne, zebrane w długie, gęste, puszyste wiechy. Są wzniesione w górę lub przewieszające się. Barwa kwiatów zależy od odmiany, ale przeważają odcienie różu i czerwieni. Tawułka kwitnie w VII-IX.
Tawułka Arendsa jest byliną zimującą w gruncie. Gatunkiem o zbliżonej nazwie polskiej jest tawuła – krzew często sadzony w ogrodach.
Przeczytaj artykuł „Nie myl ich- tawuła i tawułka„
Wymagania i uprawa
Tawułka Arendsa lubi stanowisko półcieniste i cieniste, chłodne i wilgotne. Nie znosi suchego powietrza i lekkiej, suchej gleby. Najlepsza jest gleba stale wilgotna, próchniczna i zasobna w składniki pokarmowe. Im wilgotniejsza gleba, tym mniej szkodzi roślinom pełne nasłonecznienie.
Przy zbyt niskiej wilgotności gleby i powietrza liście zaczynają zasychać od brzegów.
Młode pędy są czasem uszkadzane przez późne przymrozki, ale nie pogarsza to kwitnienia. Natomiast odpowiednio pielęgnowana tawułka doskonale znosi nasze zimy i nie potrzebuje okrycia (z wyjątkiem młodych roślin w pierwszym roku po posadzeniu). Rozstawa sadzenia wynosi 5-7 roślin/m2.
Rośliny należy obficie podlewać wiosną oraz w okresach bez deszczu. W czasie suszy warto też opryskiwać liście wodą. Co roku na wiosnę należy nawozić substancją organiczną. Warto też ściółkować glebę wokół roślin kompostem, korą lub trocinami, aby utrzymać jak najwięcej wilgoci w podłożu. Tawułka nie znosi natomiast zasilania nawozami mineralnymi.
Rośliny można przyspieszać. W tym celu rośliny jesienią sadzi się do doniczek i przechowuje w temperaturze 0-1,5oC, zadołowane w wilgotnym torfie. W czasie mrozów rośliny dodatkowo się okrywa. Przyspieszanie rozpoczynamy od II. Początkowo temperatura powinna wynosić 10-12oC, a po ukazaniu się liści 15-18oC. W tym czasie szklarnia powinna być cieniowana. Rośliny tylko zrasza się i podlewa, nie nawozi się natomiast wcale. Rośliny kwitną po 10-12 tygodniach.
Po kilku latach uprawy w tym samym miejscu korzenie tawułek mogą zacząć „wychodzić” na powierzchnię, a pędy ogołacają się od dołu. Jest to sygnał do przesadzenia i ewentualnego podzielenia roślin. Najlepiej uczynić to jesienią.
Rozmnażanie
Tawułkę rozmnażamy przez podział roślin 8-10-letnich późną jesienią lub rzadziej wiosną. Dzielimy karpę na odcinki jednopąkowe z odpowiednią ilością korzeni. Tak przygotowane fragmenty roślin dołujemy w podłożu torfowo-piaszczystym i umieszczamy w skrzyniach inspektowych. Wysadzamy na miejsce stałe (lub, w przypadku producentów, do doniczek) na wiosnę. Można też wysiewać nasiona, jednak siewki rosną wolno i trzeba czekać kilka lat na kwitnienie.
Zastosowanie
Tawułkę Arendsa sadzi się w grupach parkowych i ogrodowych. Doskonale nadaje się do dzikich cienistych zakątków. Można ją sadzić nad wodą, ale tak, aby woda nie zalewała roślin. Nadaje się także na kwiat cięty, choć kwiaty krótko trzymają się w wazonie. Kwiatostany można suszyć.