Astry jesienne, marcinki, michałki

Astry jesienne, marcinki, michałki należą do podstawowego zestawu bylin kwitnących na jesiennych rabatach. Świetnie komponują się z kwitnącymi w tym czasie zawilcami japońskimi i rozchodnikiem okazałym, z dzielżanami oraz z trawami ozdobnymi. Są mocnym akcentem na jesiennej rabacie i nie powinno ich zabraknąć w żadnym ogrodzie. Są cennym pożytkiem dla pszczół i motyli. Można też je ścinać do wazonu.

Jesienne astry bylinowe nazywane są potocznie marcinkami lub michałkami. Ma to związek z ich terminem kwitnienia przypadającym wtedy, gdy obchodzimy popularne imieniny Michała (29 września) oraz Marcina (24 października).

Najczęściej sadzimy w ogrodach następujące trzy gatunki astrów jesiennych:

Aster dumosus – aster krzaczasty, aster karłowy

Jest bliskim krewnym Aster novi-belgii, ale znacznie od niego niższym. Pokrój ma zwarty, krzaczasty. Wytwarza cienkie, długie kłącza i dzięki nim rozrasta się na znacznych przestrzeniach (w odróżnieniu od Aster novi-belgii). Liście ma gładkie, błyszczące, bez włosków. Więcej…

Aster novi-belgii – aster nowobelgijski

Aster nowobelgijski jest bardzo wysoki i drewnieje od dołu. Ma liście gładkie, bez włosków. Kwiaty ma otwarte nawet w czasie deszczu i po ścięciu (w odróżnieniu od kwiatów Aster novae-angliae). Kwiaty są bardzo liczne i pokrywają obficie roślinę na prawie całej wysokości ( Aster novae-angliae, do którego jest podobny, ma kwiaty tylko na wierzchołkach). Więcej…

Aster novae-angliae – aster nowoangielski

Jest to gatunek wyższy i sztywniejszy od Aster novi-belgii. W przeciwieństwie do Aster dumosus nie tworzy odrostów ani rozłogów. Nie rozrasta się też tak szybko jak Aster dumosus i Aster novi-belgii. Liście ma matowo zielone, pokryte szorstkimi, szarawymi  włoskami (u Aster novi-belgii i Aster dumosus liście są gładkie). Więcej…