Clarkia elegans – klarkia wytworna, dzierotka

Pochodzenie i opis

Clarkia elegans, Clarkia unguiculata – klarkia wytworna, dzierotka rośnie dziko w Ameryce Południowej i Kalifornii. Stosunkowo rzadko uprawiana ostatnio w naszych ogrodach. Ozdobna z „bibułkowatych” bardzo licznych kwiatów o pastelowych barwach. Osiąga wysokość 80 cm. Ma pokrój wzniesiony, rośliny są wąskie, strzeliste. Pędy są bardzo charakterystycznie zabarwione na czerwono, rozgałęzione tylko od dołu. Liście są jajowate i niebieskawe.

Klarkia jest rośliną jednoroczną wysiewaną wprost do gruntu.

Kwiaty wyrastają w kątach liści. Osadzone są wzdłuż górnej części łodygi. Mogą być różowe, fioletowe, białe, łososiowe, najczęściej pełne. Kwitnie całe lato. Owocem jest torebka. Nasiona są drobne, brązowe (3000 sztuk/1 g).

Kwiaty klarkii wyglądają tak, jakby były zrobione z bibułki.

Wymagania i uprawa

Klarkia wymaga stanowiska słonecznego, przewiewne. Ma małe wymagania glebowe, choć nie lubi gleb bardzo wilgotnych i zupełnie suchych. Na glebach nadmiernie nawożonych będzie wytwarzała mniej kwiatów, a więcej masy zielonej. Dobrze rośnie na glebach o odczynie zbliżonym do obojętnego. W lata upalne i suche szybciej przekwita. 

Nasiona wysiewamy do gruntu w połowie IV. Można też wysiewać jesienią, wtedy klarkia wcześniej zakwitnie w następnym roku.

Można też produkować rozsadę klarkii. Wtedy nasiona wysiewamy w III/IV do zimnego inspektu. Najlepiej wysiewać po kilka nasion bezpośrednio do doniczek, ponieważ klarkia nie lubi przesadzania. Siewki warto uszczykiwać, aby przynajmniej trochę rozkrzewiły się.

Zastosowanie

Klarkia ładnie prezentuje się jako tło kwietników. Z powodzeniem można ją stosować na kwiat cięty. Rośliny ścinamy wtedy, gdy rozwinięte są tylko dolne kwiaty. Po ścięciu zanurzamy w wodzie całe rośliny na ok. 3-4 godziny.