Clematis x jackmanii – powojnik wielkokwiatowy
Pochodzenie: mieszańce międzygatunkowe nazywane także jako Clematis x hybrida. Pierwsze mieszańce wyhodowano w końcu XIX w.
Dekoracyjność: Duże piękne kwiaty, puszyste owocostany.
Opis: Siła wzrostu mniejsza niżu powojników botanicznych. W zależności od odmiany dorasta do 2-3 m. Liście najczęściej złożone z 3 listków. Kwiaty najczęściej bardzo duże, pojedyncze, półpełne lub pełne. Barwy uzależnione od odmiany – białe, liliowe, różowe, niebieskie, czerwone, dwubarwne. Kwitnie od V do IX w zależności od odmiany. Wiele odmian powtarza kwitnienie na jesieni. Od terminu kwitnienia zależy cięcie powojników.
Wymagania: Odmiany wielkokwiatowe są wymagające i kapryśne, jeżeli natomiast spełni się wszystkie ich „zachcianki”, to rośliny odwdzięczą się wspaniałym kwitnieniem. Szczególnie starannie należy wybrać miejsce sadzenia powojników – powinno być zaciszne i osłonięte. Nie zaleca się sadzenia przy silnie nagrzewających się, południowych ścianach, lepsza będzie wystawa zachodnia, południowo-wschodnia, a niektóre odmiany lepiej rosną nawet przy północnej stronie.
Dla powojników należy wybierać ażurowe konstrukcje (pergole, kratownice). Znawcy powojników zwracają uwagę na podstawową zasadę przy uprawie powojników –
powojniki lubią mieć „głowę w słońcu a nogi w chłodzie”.
Gleba nie powinna się nagrzewać w czasie upałów, dlatego należy ją osłonić grubą warstwą ściółki lub obsadzić powojnik niskimi bylinami, które będą osłaniać glebę. Gleba żyzna, świeża, głęboka, przepuszczalna, lekko zasadowa. Powojniki nie znoszą gleb źle zdrenowanych, podmokłych.
Z kolei w czasie suszy wymagają regularnego podlewania. Przez cały okres wegetacji należy je też systematycznie nawozić nawozami wieloskładnikowymi lub specjalnymi nawozami do powojników. Większość uprawianych obecnie odmian powojników jest całkowicie odporna na mrozy, a nawet jeżeli przemarzną, to łatwo odbijają na wiosnę po przycięciu.
Powojniki wymagają sadzenia z bryłą ziemi – obecnie w sprzedaży mamy jedynie powojniki w pojemnikach. Odrębnym elementem pielęgnacji powojników jest ich cięcie. Zależy ono przede wszystkim od terminu kwitnienia i od tego czy kwiaty pojawiają się na pędach zeszłorocznych czy tegorocznych. Zasada jest taka sama jak przy cięciu pozostałych krzewów – u odmian kwitnących na pędach zeszłorocznych kwiaty ukazują się wiosną (cięcie po kwitnieniu), odmiany kwitnące na pędach tegorocznych natomiast tniemy przed kwitnieniem w celu rozkrzewienia i uzyskania większej ilości kwiatów.
Zastosowanie: Doskonałe pnącze do porywania altan, kratownic. balkonów, tarasów. Nie rozrasta się tak szybko jak inne pnącza, dlatego nie ma obawy o nadmierną zaborczość i ekspansywność.
Rozmnażanie: Sadzonki zielne sporządzane latem, rzadziej szczepienie na siewkach powojnika pnącego.
Odmiany: Bardzo liczne, różniące się wielkością, wypełnieniem i barwą kwiatów.
Zainteresowanych zachęcam do przejścia na najlepszą polską stronę dotyczącą pnączy (a w szczególności powojników), prowadzoną przez p. S. Marczyńskiego i W. Piotrowskiego http://www.clematis.com.pl/