Corylus avellana – leszczyna pospolita

Opis: Krzew dorastający średnio do 5 m. Wydaje liczne odrośla od pnia. Pędy i liście miękko owłosione, z krótkim, prawie niewidocznym ogonkiem, sercowatą nasadą i piłkowanym brzegiem, lekko klapowane. Liście rozwijają się wcześnie na wiosnę a jesienią przebarwiają się na żółto. Owoce wystające z  listkowatych okryw, osadzone po 1-3. Potocznie nazywane orzechami laskowymi.

Występowanie: Rośnie dziko w Europie – także w Polsce, w podszyciu lasów.

Wymagania: Gatunek bardzo tolerancyjny, szczególnie w stosunku do światła. Dobrze rośnie nawet w cieniu. Najlepiej rośnie na glebach żyznych i dostatecznie wilgotnych, na glebach jałowych i suchych słabiej rośnie i owocuje. Jest dość wytrzymały na miejskie zanieczyszczenia powietrza.

Zastosowanie: Jako roślina ozdobna znaczenie mają głównie odmiany. Gatunek ma znaczenie biocenotyczne – ocienia glebę, daje dobrą ściółkę i owoce. Nadaje się do zadrzewień krajobrazowych, przydrożnych i przeciwerozyjnych.

Odmiany:

• `Fuscorubra` – odm. purpurowa – tylko najmłodsze liście są ciemnoczerwone na wiosnę, później   zielenieją. Częściej stosowana jest czerwonolistna odmiana leszczyny południowej (patrz niżej)
• `Aurea` – odm. złocista – liście są żółte na wiosnę, a potem zielenieją. Odmiana wolno rosnąca. Wymaga stanowiska słonecznego.
• `Heterophylla` – odm. strzępolistna – liście są głęboko wcinane i mniejsze, owoce drobniejsze
• `Contorta` – odm. pogięta – pędy i częściowo liście są mocno poskręcane, odmiana wolno rosnąca. Stosowana głównie jako ciekawostka w małych ogródkach przydomowych.
• `Pendula` – odm. zwisająca