Dicentra eximia – serduszka wspaniała
Pochodzenie i opis: Wschodnia część Ameryki Północnej, rzadkie i chłodne lasy górskie. Wysokość 20-30 cm. Tworzy niską kępę, rozrastającą się dzięki płożącym, łuskowatym kłączom. Liście bardzo dekoracyjne, delikatnie powcinane, podobne do liści paproci, niebieskozielone do niebieskoszarych, ozdobne przez cały sezon. Kwiaty sercowate, zebrane w zwisające grona na bezlistnych pędach, różowe. Kwitnie w V-VI. Od Dicentra spectabilis różni się niższym wzrostem, skromniejszymi kwiatami, ale ładniejszym ulistnieniem, nie zanikającym po kwitnieniu.
Wymagania: Stanowisko lekko ocienione, chłodne i wilgotne. Gleba średnio wilgotna, gliniasto-piaszczysta, lekka, próchniczna.
Uprawa: Podlewać w czasie suszy.
Rozmnażanie: Przez podział odrostów w III-V. Przez sadzonkowanie kłączy zimą. Układa się je pionowo w podłożu. Przesadza się w V-VI.
Zastosowanie: Na lekko zacienionych rabatach, w jasnych zaroślach, razem z paprociami, orlikami.