Eucomis comosa – eukomis kosmata
Pochodzenie: Rośnie dziko w Afryce Południowej, gdzie porasta miejsca dostatecznie wilgotne i mocno nasłonecznione.
Opis: Jest rośliną cebulową, której cebule muszą zimować w miejscu zabezpieczonym przed mrozem. Cebule są duże, okryte licznymi suchymi łuskami. Roślina tworzy pióropusz szerokich, ozdobnych liści. Ze środka rozety wyrasta nagi pęd kwiatostanowy, dorastający do 60 cm. Kwiaty drobne, zebrane w ścisłe grono, z charakterystycznym pióropuszem liści na czubku (nazywana też lilią grzywiastą). Kwiaty w barwach od kremowej po różową. Nierozwinięty kwiatostan do złudzenia przypomina kwiaty i owoce ananasa (stąd nazwa lilia ananasowa). Liście i pędy są często purpurowo nakrapiane (stąd inna nazwa eukomis nakrapiana). Roślina kwitnie w VI-VII.
Wymagania i uprawa: Najlepiej czuje się w miejscu ciepłym i słonecznym. Dobrze rośnie na każdej żyznej, dobrze zdrenowanej glebie ogrodowej o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym. Bardzo dobrze sprawdza się jako roślina doniczkowa, wystawiana w okresie bezmroźnym do ogrodu lub na taras. Wymaga regularnego podlewania niewielkimi, częstymi dawkami wody, gdyż duże liście bardzo łatwo więdną. Warto też zabezpieczyć glebę przed wysychaniem warstwą ściółki.
Cebule wykopujemy na początku października, przed pierwszymi mrozami. Niektóre źródła podają, że cebule można zostawić w gruncie pod dobrym przykryciem, jednak z naszymi zimami różnie bywa i lepiej nie ryzykować. Cebule przechowujemy podobnie jak inne organy podziemne przechowywane w pomieszczeniach – w miejscach ciemnych i chłodnych (ok. 5-8oC), np w chłodnych piwnicach, cebule przykrywamy cienką warstwą torfu. Do gruntu cebule sadzimy w IV/V, tak aby cebule wydały liście po ostatnich wiosennych przymrozkach (w końcu IV i na początku V ukorzeniają się). Cebule sadzimy do gruntu na głębokość ok. 15 cm.
Rozmnażanie: Przez oddzielanie cebul przybyszowych (eukomis wytwarza ich niewiele, więc jest to sposób mało wydajny). Wydajniejszym sposobem jest sporządzanie sadzonek liściowych wykonywanych z pociętego na 3 części w poprzek liścia.
Zastosowanie: Stanowi bardzo oryginalny element słonecznych rabat bylinowych. Może być także eksponowana pojedynczo w pojemnikach ustawianych w ogrodzie lub na tarasach czy werandach. Kwiatostany ścina się też do wazonów (są trwałe po ścięciu, choć wydzielają specyficzny, niezbyt miły zapach).