Gentiana septemfida – goryczka siedmiodzielna
Gentiana septemfida – goryczka siedmiodzielna wytwarza liczne kwiaty, często o ciekawej niebieskiej barwie.
Pochodzenie: Rośnie dziko w górach Turcji i Kaukazu. Łatwo krzyżuje się, stąd w uprawie dużo podgatunków i odmian.
Opis: Dorasta do ok. 25 cm. Tworzy gęstą ulistnioną kępę. Pędy często pokładają się. Liście bezogonkowe, podłużnie jajowate, bardzo liczne. Na wierzchołkach pędów ukazują się stosunkowo duże kwiaty. Kwiaty mają 5-7 płatków. Charakterystyczną cechą tej goryczki są bardzo wyraźne włoski między płatkami. Kwiaty w zależności od odmiany niebieskie, granatowe lub liliowe, często z licznymi plamkami. Kwitnie latem stosunkowo długo, w VII-VIII.
Wymagania: Najlepiej rośnie na stanowisku nasłonecznionym lub półcienistym, na przepuszczalnym, dobrze zdrenowanym podłożu z dodatkiem gliny (choć całkiem nieźle radzi sobie na glebach stale lekko wilgotnych). Gleba powinna mieć odczyn obojętny. Na przepuszczalnym podłożu jest w pełni mrozoodporna.
Uprawa: Jest goryczką stosunkowo łatwą w uprawie, jedną z najmniej wymagających. Przed sadzeniem warto dodać do podłoża żwir oraz glinę lub kompost. Glebę zakwaszoną należy zwapnować. W czasie dłuższych okresów suszy wymaga podlewania, szczególnie w miejscach mocno nasłonecznionych.
Rozmnażanie: Przez wysiew nasion jesienią (potrzeba przechłodzenia nasion). Odmiany rozmnażane z nasion nie powtarzają cech. Przez podział kęp wczesną wiosną.
Zastosowanie: Doskonała roślina do ogrodów skalnych oraz na obrzeża rabat.