Hippeastrum x hybridum – hipeastrum mieszańcowe, zwartnica pośrednia
Pochodzenie i opis
Hippeastrum x hybridum – hipeastrum mieszańcowe, zwartnica pośrednia to mieszaniec, którego gatunki wyjściowe rosną dziko w Ameryce Południowej, w klimacie tropikalnym.
Hipeastrum jest rośliną cebulową, o wyjątkowo dużych cebulach, z silnie przylegającymi łuskami – stąd nazwa zwartnica. Cebule nie zimują w gruncie.
Liście są typowe dla roślin cebulowych – wąskie, przewieszające się. Liście wyrastają z cebuli niemal równocześnie z kwiatami.
Kwiaty są duże, dzwonkowate. Są osadzone po kilka na bardzo długim (nawet do 1,5 m), bezlistnym, pustym w środku pędzie kwiatostanowym. Kwiaty są czerwone, pomarańczowe, różowe lub białe. Kwitnie zimą, w okresie Bożego Narodzenia i wczesną wiosną.
Na hipeastrum często mówi się – amarylis. Nie jest to poprawne, gdyż amarylis to odrębny rodzaj roślin ozdobnych.
Napiszę o nim, gdy będę miała jakieś jego zdjęcia. W Holandii hipeastrum jest nazywane amarylisem.
Wymagania i uprawa
Hipeastrum dobrze rośnie w każdym przeciętnym, ale przepuszczalnym podłożu, o odczynie zbliżonym do obojętnego. Podłoże powinno mieć w miarę stałą temperaturę ok. 20oC. Najlepiej rośnie w miejscu dobrze oświetlonym. W czasie kwitnienia oraz w czasie intensywnego rozwoju liści po kwitnieniu wymaga systematycznego podlewania i nawożenia. Jest odporne na zasolenie podłoża.
Pod koniec sierpnia należy roślinę stopniowo wprowadzić w okres spoczynku. W tym czasie ograniczamy podlewanie i nawożenie. Liście powoli żółkną i przysychają. Po zaschnięciu części nadziemnej, ok. połowy września, cebule wykopujemy i przechowujemy na sucho w temp. ok. 16oC do końca listopada. W czasie przechowywania cebule wykształcają pąki kwiatowe.
Na przełomie XII-I przystępujemy do pędzenia cebul. Cebule wysadza się do skrzynek lub doniczek, zagłębiając je do połowy. W czasie pędzenia należy utrzymywać wysoką temperaturę powietrza i podłoża – powyżej 20oC. Kwiaty ukazują się po miesiącu od momentu rozpoczęcia pędzenia.
Rozmnażanie
Cebule hipeastrum bardzo niechętnie wytwarzają cebule potomne. Najczęściej pojawiają się one tylko u bardzo dużych cebul.
Dlatego też głównym i w miarę wydajnym sposobem rozmnażania jest sporządzanie w VIII sadzonek łuskowych. Otrzymuje się je w wyniku rozkrojenia cebuli matecznej i ukorzenienia pojedynczych łusek z fragmentem piętki. Sadzonki te ukorzenia się w podłożu torfowo-piaskowym. Po ok. 3 miesiącach u podstawy łusek pojawiają się cebule przybyszowe. Cebule te uzyskują wartość handlową po ok. 3 latach uprawy w szklarni.
Można też rozmnażać hipeastrum z nasion, które wysiewa się natychmiast po zbiorze. Kiełkowanie następuje po miesiącu, w temperaturze 25-28oC. Siewki wymagają dwukrotnego pikowania.
Zastosowanie
Hipeastum stało się bardzo modne jako roślina pędzona na okres Bożego Narodzenia. W marketach bez problemu, za niewielkie pieniądze możemy kupić cebule z wykształconymi pąkami kwiatowymi. Postawione w ciepłym pomieszczeniu szybko pokazują pęd kwiatostanowy i kwiaty. Po kwitnieniu najczęściej cebule wyrzucamy, gdyż liście są mało dekoracyjne. Są też na tyle duże, że często nie mamy miejsca na trzymanie rośliny w mieszkaniu.
Hipeastrum jest też bardzo cenną rośliną na kwiat cięty.
