Hosta fortunei – funkia Fortune`a
Pochodzenie i opis: Jest to prawdopodobnie mieszaniec gatunków rosnących dziko w Japonii, Chinach i Korei, w lasach górskich, zagajnikach olchy i wierzby, na bagnistych łąkach i w wilgotnych szczelinach skalnych. Wytwarza kłącza. Wysokość 40-60 cm. Tworzy półkolistą kępę liści o regularnym zarysie. Liście duże, sztywne, sercowate, z wyraźnymi nerwami bocznymi, u młodych egzemplarzy są początkowo mniejsze i węższe, a dopiero po 2-3 latach przybierają „dorosły” wygląd. Górna strona liści albo wcale, albo słabo pokryta woskowym nalotem, spodnia w znacznym stopniu.
Kwiaty jasnopurpurowe, dzwonkowate, zebrane w krótkie, gęste grona na bezlistnych pędach wzniesionych ponad liście. Pylniki wytwarzają nie w pełni wykształcony pyłek, stąd prawie wcale nie tworzą nasion. Kwitnienie w VII-VIII. Późno rozpoczynają wegetację wiosną (w poł.V). Roślina długowieczna.
Wymagania: Lubi stanowisko półcieniste lub cieniste (odmiany pstrolistne wymagają więcej światła), osłonięte przed bezpośrednim słońcem, chłodne, o dużej wilgotności powietrza. W półcieniu rośliny rozwijają się słabiej, ale mają większe liście. W głębokim cieniu liście dwubarwne bledną, a jednobarwne stają się mocno zielone. Na słońcu natomiast liście drobnieją, tracą połysk i mogą być narażone na przypalanie. Gleba powinna być stale wilgotna, próchniczna o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym. Podłoże nie może przesychać, gdyż duża blaszka liściowa wyparowuje ogromne ilości wody z rośliny. Im bardziej słoneczne stanowisko, tym wilgotniejsza powinna być gleba, na której rosną funkie.
Uprawa: Funkie możemy sadzić od wiosny do wczesnej jesieni. Przed sadzeniem warto wzbogacić glebę w kompost lub torf. Od czasu do czasu powinno się zasilać funkie nawozami organicznymi. Glebę wokół roślin należy utrzymywać stale wilgotną, natomiast unikać polewania liści. Warto wokół roślin wysypać 5-centymetrową warstwę ściółki, np.kory, wilgotnego torfu lub kompostu.
Należy systematycznie usuwać ślimaki i śliniki, które chętnie żerują na liściach zwłaszcza w wilgotne wiosny. Wycinać przekwitłe kwiatostany. Starszych roślin lepiej nie przesadzać, gdyż wolą dłużej rosnąć w jednym miejscu. Rośliny można przyspieszać. W tym celu karpy wykopujemy jesienią, sadzimy je do doniczek i dołujemy w skrzyni inspektowej zabezpieczając przed mrozem. Od II partiami wnosimy rośliny do szklarni o temperaturze 12-15oC. Po miesiącu otrzymujemy ulistnione rośliny z pędami kwiatostanowymi.
Rozmnażanie: Przez podział w IV-V lub zimą (bardziej intensywny, na odcinki nawet jednopąkowe). Możliwy jest siew jesienią, ale materiał potomny wykazuje duże rozszczepienie cech.
Zastosowanie: Dobrze prezentuje się pod niezbyt gęstymi drzewami i krzewami. Świetnie komponuje się w nasadzeniach wokół oczek wodnych. Stosowana też na zacienione rabaty w grupach wieloodmianowych lub wielogatunkowych. Doskonale nadaje się do uprawy w pojemnikach, które zimą dołujemy w ogrodzie. Kwiaty nadają się do wazonów. Warto pamiętać o późnym rozpoczynaniu wegetacji u funkii i o dziurze na rabacie aż do maja.