Chrysanthemum maximum, Leucanthemum maximum – złocień wielki, jastruń
Pochodzenie i opis: Wysokogórskie łąki Pirenejów i Europy Południowej. Wysokość 50-90 cm. Tworzy duże kępy wymagające nieraz podpory. Liście jajowate, ciemnozielone, błyszczące. Kwiaty białe z żółtym środkiem, pojedyncze, półpełne lub pełne w zależności od odmiany, osadzone pojedynczo na wierzchołku pędu kwiatostanowego. Kwitnienie w VI-IX. Gatunek krótkowieczny.
Wymagania: Stanowisko nasłonecznione, dość chłodne. Gleba średnio wilgotna, żyzna. Źle rośnie na glebach piaszczystych czy ciężkich gliniastych. Nie znosi gleb wilgotnych zimą.
Uprawa: W czasie suszy podlewać. Regularnie nawozić. Po przycięciu przekwitłych kwiatostanów i zasileniu roślin rośliny mogą zakwitnąć obficie powtórnie. Rośliny starsze mają tendencję do zasychania, dlatego należy je co 3-4 lata odmładzać poprzez podział kęp.
Rozmnażanie: Przez podział wiosną, przez odrosty latem i jesienią.
Zastosowanie: Na rabaty bylinowe, do tworzenia grup ogrodowych i parkowych, jako kwiat cięty.