Lavandula stoechas – lawenda francuska, lawenda hiszpańska
Dekoracyjność: Gęste fioletowe kwiatostany, szarozielone liście i pędy, charakterystyczny przyjemny zapach.
Pochodzenie i opis: Zimozielona krzewinka rosnąca dziko w krajach śródziemnomorskich. Dorasta do 1 metra, u nas w ogrodach do ok. 60 cm ze względu na coroczny problem z zimowaniem. Liście ma drobne, szaro owłosione, przyjemnie pachnące. Kwiaty są drobne, liliowe, zebrane w zbite kłosowate kwiatostany osadzone na bezlistnych pędach. Charakterystyczne dla tego gatunku lawendy są wystające z kwiatostanów długie, często inaczej zabarwione podsadki kwiatowe („płatki”). Kwitnie na początku lata, może powtórzyć kwitnienie jesienią. Poza okresem kwitnienia też jest atrakcyjna – tworzy ładne szarozielone kępki. Kwiaty są miododajne.
Wymagania i uprawa: Jest to gatunek delikatniejszy od lawendy wąskolistnej. Wymaga dobrze nasłonecznionych, ciepłych, osłoniętych miejsc, najlepiej przy południowych ścianach. Gleba musi być przepuszczalna, najlepiej z dodatkiem żwiru, wapienna. Lawenda ta nie znosi gleb mokrych, zlewnych, na takich glebach nie przetrzymuje naszych zim. Nie znosi też nadmiernego podlewania – lepiej ją trochę przesuszyć, niż zalać. Nie lubi też intensywnego nawożenia, wystarczy zastosować co 2 tygodnie roztwór nawozu wieloskładnikowego. Nadmierne nawożenie azotem powoduje brzydsze wybarwienie liści i słabsze kwitnienie.
Ogólnie zimowanie w naszym kraju jest wątpliwe, ponieważ gatunek ten wytrzymuje tylko niewielkie ujemne temperatury. Wymaga na zimę bardzo dobrego drenażu, grubej ściółki i zabezpieczenia cieniującym materiałem części nadziemnej (np. przykrycia włókniną). Mniej ryzykowne jest potraktowanie tej lawendy jako rośliny sezonowej, którą na zimę przenosimy w pojemnikach do pomieszczenia chłodnego i widnego (podobnie jak pelargonie) Tak przechowane rośliny przycinamy mocno wczesną wiosną, co przyczynia się do zagęszczenia i wydania dużej ilości kwiatostanów. Przed wystawieniem na zewnątrz warto rośliny zahartować, tzn przez ok. 10 dni na coraz dłużej wystawiać na zewnątrz.
Rozmnażanie: Sadzonki wierzchołkowe sporządzane wiosną, po wyrośnięciu nowych pędów.
Zastosowanie: Cenna roślina pojemnikowa, kwietnikowa i rabatowa, coraz częściej i chętniej sadzona na balkonach, tarasach i w ogrodach, parkach. Doskonale komponuje się w ogrodzie rustykalnym i śródziemnomorskim. Można ją też stosować na niewysokie sezonowe żywopłoty strzyżone. Pachnące pędy, liście i kwiaty wykorzystuje się w kosmetyce, są też stosowane w mieszankach aromatycznych tzw. potpourri.