Iris x barbata, Iris x germanica – kosaciec bródkowy, kosaciec germański
Dekoracyjność: Różnokolorowe letnie kwiaty z charakterystycznymi szczoteczkami na płatkach („bródki”). Wachlarzowate liście.
Pochodzenie i opis: Mieszaniec gatunków europejskich i bliskowschodnich. Gatunek kłączowy. Wytwarza charakterystyczne wachlarze płaskich, dość szerokich liści.
Kwiaty wyrastają na sztywnych bezlistnych pędach, osiągających nawet 1 m. Kwiaty pojawiają się w V-VI i zadziwiają różnorodnością barw. Wywinięte ku dołowi płatki zaopatrzone są w charakterystyczne szczecinki („bródki”). Kwiaty delikatnie słodko pachną. Kwitnienie jest krótkie, ale bardzo obfite, a gatunek ten od lat znajduje całą rzeszę kolekcjonerów.
Wymagania i stanowisko: Jest to, wbrew ogólnemu poglądowi, gatunek dość wymagający. Na źle dobranym stanowisku liście szybko żółkną lub dostają plam wskutek rozwijających się chorób grzybowych. Najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym i w przepuszczalnej żyznej glebie. Mięsiste kłącza łatwo gniją w glebie podmokłej i zlewnej. Kosaćce nie znoszą też stanowiska pod drzewami i krzewami. Bez problemu zimują w naszych warunkach klimatycznych.
Uprawa: Mięsiste kłącza powinno się dzielić i przesadzać na nowe miejsce co 4-5 lat, ponieważ irysy mają skłonność do rozrastania się na boki z jednoczesnym zamieraniem środkowych kłączy (wygląda to tak, jakby roślina wędrowała po ogrodzie). Przesadzanie z jednoczesnym dzieleniem zapobiega więc starzeniu się roślin. Do rozmnażania wybieramy najmłodsze, najbardziej peryferyjne fragmenty karpy. Najlepszym terminem na rozmnażanie kłączy jest sierpień, w ostateczności połowa września, tak by rośliny zdążyły się przed zimą dobrze ukorzenić. Kłącza dzielimy na fragmenty posiadające jeden wachlarz liści. Liście skracamy o połowę, a rany po cięciu kłączy przesypujemy węglem drzewnym w celu dezynfekcji. Kłącza należy sadzić bardzo płytko, tuż pod powierzchnią gleby, układając je zupełnie poziomo. Jeżeli rośliny są posadzone w odpowiednim miejscu, to pielęgnacja ogranicza się do standardowego odchwaszczania, nawożenia, podlewania w okresie silnej suszy oraz wycinania przekwitniętych kwiatostanów.
Zastosowanie: Doskonała roślina do tworzenia różnoodmianowych, różnobarwnych grup ogrodowych. Pięknie prezentują się posadzone wzdłuż ścieżek ogrodowych i ogrodzeń. Nadaje się też na kwiat cięty.