Lamium maculatum – jasnota plamista
Pochodzenie i opis: Pochodzi z Europy, także gatunek rodzimy, rośnie w zagajnikach i na brzegach lasów. Wysokość 15-40 cm. Wytwarza rozłogi, choć nie jest ekspansywna. Pokrój kobiercowy. Liście zielone, srebrzysto nakrapiane. Kwiaty różowe, zebrane w pozorne okółki. Kwitnienie w V-VI. Nasiona roznoszone przez mrówki dzięki elajosomom.
Wymagania: Gatunek niewybredny i wytrzymały. Stanowisko półcieniste lub cieniste, chłodne. Gleba średnio wilgotna do wilgotnej, lekka, a nawet uboga. Liście i pędy dobrze znoszą jesienne przymrozki, dzięki czemu roślina jest dekoracyjna nawet do grudnia.
Uprawa: W razie potrzeby lub własnych upodobań można rośliny strzyc.
Rozmnażanie: Przez podział i przez sadzonki.
Zastosowanie: Do okrywania niewielkich zacienionych powierzchni, nawet pod drzewami i krzewami. Do ogródków skalnych i na suche skarpy. Można także sadzić jasnotę w pojemnikach.