Perovskia atriplicifolia – perowskia łobodolistna

Perovskia atriplicifolia – perowskia łobodolistna


Perovskia atriplicifolia - perowskia łobodolistna
Perovskia atriplicifolia – perowskia łobodolistna

Dekoracyjność: Późno letnie fioletowe kwiaty, sino zabarwione pędy zimą.

Pochodzenie: Rośnie dziko na stepach Azji zachodniej i centralnej. Nazywana jest rosyjską lawendą lub rosyjską szałwią ze względu na podobieństwo barwy liści i kwiatów oraz charakterystyczny zapach. Nazwa pochodzi od nazwiska rosyjskiego generała.

Opis: Perowskia jest krzewinką – jej pędy od dołu drewnieją. Tworzy głęboki, dobrze rozrośnięty system korzeniowy. Dorasta do 120 cm w czasie kwitnienia. Stosunkowo późno rozpoczyna wiosną wegetację. Pędy i liście pokryte srebrzystymi włoskami. Liście mocno wcinane, podobne do liści bylicy piołun. Cała roślina intensywnie pachnie, mi przypomina zapach piołunu. Najpiękniej perowskia wygląda w okresie kwitnienia – w VIII-IX pojawiają się gęste wiechowate kwiatostany złożone z fioletowych kwiatów. Kwiatostany są widoczne z daleka i stanowią mocny akcent na późno letnich rabatach. Kwiaty są miododajne. Na zimę roślina traci liście, pozostają jedynie nagie srebrne łodygi (też całkiem ładne).

Wymagania: Roślina ta ma podobne wymagania do lawendy. Najlepiej czuje się w miejscach nasłonecznionych, ciepłych, na glebach przepuszczalnych, bez zastoisk wody, obojętnych lub lekko zasadowych. Gleba nie powinna być zbyt zasobna, gdyż wtedy roślina zatraca srebrną barwę i rośnie nieco bujniej. W miejscach ocienionych wyciąga się, pokłada i zupełnie traci zwarty pokrój i srebrzystą barwę. Dobrze znosi nasze zimy, choć warto nasadę rośliny okryć kopczykiem z ziemi i liści. Na wiosnę warto przyciąć pędy pozostawiając kilka oczek nad ziemią. Dzięki temu roślina ładnie się zagęści i wyda znacznie więcej kwiatów. Warto też przycinać roślinę po kwitnieniu – zapobiegamy w ten sposób samosiewom. Nie lubi przesadzania, ze względu na głębokie korzenienie się.

Rozmnażanie: Dość łatwe z sadzonek zielnych wiosną lub półzdrewniałych latem (poza okresem kwitnienia). Daje też obfity samosiew.

Zastosowanie: Cenna roślina późno letnich rabat. Powinna być sadzona w grupach kilka, na przodzie rabaty (w środku rabaty wyciąga się i ogałaca). Ładnie prezentuje się w pojemnikach. Cenna roślina miododajna. Kwitnące pędy mogą być cięte do wazonów.


1

Napisz komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Rośliny ozdobne