Pinus cembra – sosna limba

Pochodzenie i opis

Pinus cembra – sosna limba rośnie dziko w Europie środkowej, jest gatunkiem typowo górskim. W Polsce możemy ją podziwiać wyłącznie w Tatrach, głównie w okolicy Morskiego Oka. Duże skupiska limby rosną w Tatrach Słowackich.

Sosna limba to drzewo dorastające do 30 m, o charakterystycznej pięknej kopulastej gęstej koronie. Rośnie powoli. Igły zebrane w pęczku po 5 sztuk, sztywne, kujące. Szyszki duże, pękate, młode fioletowe.

Nasiona limby nie mają skrzydełek. Są jadalne i bardzo smaczne. Są chętnie zjadane przez zwierzęta, szczególnie przez ptaka z rodziny krukowatych – orzechówkę. Jest ona głównym rozsiewaczem limby w Tatrach.

Wymagania

Sosna limba jest bardzo odporna na niesprzyjające warunki glebowe i klimatyczne. Najlepiej czuje się na glebach dobrze uprawionych, stale lekko wilgotnych. Lubi miejsca dobrze oświetlone i wilgotne łagodne powietrze, jednak doskonale radzi sobie nawet w dużych miastach. W pełni mrozoodporna.

Zastosowanie

Warto sadzić ją w większych ogrodach skalnych i alpinariach. Szczególnie chętnie sadzone są odmiany o zwartej koronie i bardzo powolnym wzroście (`Compacta Glauca`) lub o pokroju kolumnowym, nadające się do małych ogródków (`Stricta`).