Primula elatior – pierwiosnek wyniosły
Pochodzenie i opis
Rośnie dziko na wilgotnych łąkach i w lasach od Europy do Azji Mniejszej. Jest gatunkiem rodzimym. Dorasta do wysokości 15-25 cm. Tworzy małe kępki rozetowych liści. Liście są wydłużone, jasnozielone, pomarszczone, o brzegu pofalowanym.
Kwiaty są jasnożółte. Odmiany mają różne kolory. Kwiaty są podobne do kwiatów pierwiosnka lekarskiego (P. officinalis), ale większe i nie pachnące, zebrane na wyniosłych pędach kwiatostanowych. Kwitnienie w III-V. Bardzo łatwo się rozsiewa.
Wymagania i uprawa
Najlepiej rośnie i kwitnie na stanowisku półcienistym, w okolicy drzew i krzewów, które wiosną nie mają liści. Dzięki temu pierwiosnek ten ma dostateczną ilość światła w okresie kwitnienia oraz półcień latem. Na miejscu słonecznym latem wymaga większej wilgotności podłoża. Gleba powinna być średnio wilgotna do wilgotnej, gliniasta i żyzna. Nie znosi przesadzania. W czasie suszy wymaga podlewania. Wskazane jest usuwanie przekwitłych kwiatostanów, aby zapobiec samosiewom.
Rozmnażanie
Przez wysiew przechłodzonych nasion wiosną. Można też dzielić latem rozrośnięte kępy.
Zastosowanie
Jedna z podstawowych roślin wiosennych. Doskonale nadaje się ogrodów naturalistycznych, do sadzenia w grupach pod drzewami i krzewami. Wykorzystywany jest do sadzenia na obwódkach lekko ocienionych rabat. Dobrze się czuje w okolicy oczka wodnego czy strumyka.