Prunella grandiflora – głowienka wielkokwiatowa
Dekoracyjność: Gęste kępy, fioletowe, bardzo liczne kwiaty.
Pochodzenie i opis: Rośnie dziko w Europie środkowej, nielicznie także w Polsce, na suchych nieużytkach, na skrajach lasów. Dorasta do 30 cm. Pod ziemią rozrasta się dzięki kłączom. Tworzy kępy podłużnych liści i wzniesione pędy zakończone kłosowatymi kwiatostanami. Liście całobrzegi lub lekko ząbkowane. Łodygi i liście są delikatnie owłosione. Kwiaty w różnych odcieniach fioletu. Kwitnienie k.VI-VIII
Wymagania: Najlepiej rośnie na stanowisku lekko ocienionym (na pełnym słońcu wymaga wilgotniejszej gleby). Gleba powinna być przepuszczalna, najlepiej z dodatkiem piasku i żwiru, dobrze reaguje na dodatek wapnia. Na glebach zlewnych, z zalegającą wodą głowienka źle znosi zimy. Na zbyt żyznej glebie mocno się rozrasta i słabo kwitnie. Jest w pełni mrozoodporna.
Uprawa: Jest rośliną niekłopotliwą w uprawie. W czasie przedłużającej się suszy wymaga podlewania. Po kwitnieniu należy przyciąć pędy kwiatostanowe, aby nie dopuścić do pokładania się roślin i tworzenia nasion.
Zastosowanie: Cenna roślina zadarniająca i obwódkowa, ładnie wygląda w ogrodzie naturalistycznym. Może być sadzona w większych ogrodach skalnych. Pędy i liście są jadalne, można je dodawać do zup i sałatek. W medycynie ludowej stosowana jako cenna roślina antybakteryjna i obniżająca ciśnienie krwi.
Rozmnażanie: Podział rozrośniętych kęp wiosną, przed kwitnieniem.
