Prunella grandiflora – głowienka wielkokwiatowa

Pochodzenie i opis

Prunella grandiflora – głowienka wielkokwiatowa tworzy gęste kępy, oraz fioletowe, bardzo liczne kwiaty.

Głowienka rośnie dziko w Europie środkowej. Jest gatunkiem krajowym – rośnie nielicznie na suchych nieużytkach oraz na skrajach lasów. Dorasta do 30 cm. Pod ziemią rozrasta się dzięki kłączom.

Tworzy kępy podłużnych liści i wzniesione pędy zakończone kłosowatymi kwiatostanami. Liście są całobrzegie lub lekko ząbkowane. Łodygi i liście są delikatnie owłosione.

Kwiaty mają barwę w różnych odcieniach fioletu. Kwitnie  k.VI-VIII.

Wymagania i uprawa

Głowienka najlepiej rośnie na stanowisku lekko ocienionym. Na pełnym słońcu wymaga wilgotniejszej gleby. Gleba powinna być przepuszczalna, najlepiej z dodatkiem piasku i żwiru. Dobrze reaguje na dodatek wapnia. Na glebach zlewnych, z zalegającą wodą głowienka źle znosi zimy. Na zbyt żyznej glebie mocno się rozrasta i słabo kwitnie. Jest w pełni mrozoodporna.

Jest rośliną niekłopotliwą w uprawie. W czasie przedłużającej się suszy wymaga podlewania. Po kwitnieniu należy przyciąć pędy kwiatostanowe, aby nie dopuścić do pokładania się roślin i tworzenia nasion.

Rozmnażanie

Podział rozrośniętych kęp wiosną, przed kwitnieniem.

Zastosowanie

Głowienka jest cenną rośliną zadarniającą i obwódkową. Ładnie wygląda w ogrodzie naturalistycznym. Może być sadzona w większych ogrodach skalnych. Pędy i liście są jadalne, można je dodawać do zup i sałatek. W medycynie ludowej stosowana jako cenna roślina antybakteryjna i obniżająca ciśnienie krwi.