Quercus rubra – dąb czerwony

Quercus rubra – dąb czerwony to najczęściej sadzony dąb obcego pochodzenia, piękny szczególnie jesienią.

Pochodzenie: Rośnie dziko w Ameryce Północnej, gdzie jest najpospolitszym gatunkiem dębu. Stosunkowo często spotykany w naszych lasach ze względu na nadmierne wprowadzenie go przez leśników. Obecnie coraz częściej zdziczały i wypierający nasze rodzime gatunki.

Opis: Długowieczne, okazałe drzewo, o szerokiej koronie (w zwarciu mniej rozłożysta). Rośnie szybciej od naszych krajowych dębów. Kora gładka, jaśniejsza niż u naszych dębów. Liście klapowane, klapy ostro zakończone, na jesieni przebarwiają się na piękny czerwony kolor.

Czy wiesz, że …

Liść dębu czerwonego zdobi nasze dwu- i pięciozłotówki.

Kwiaty rozdzielnopłciowe, wiatropylne. Kwiaty żeńskie małe, kuliste, w kątach liści, kwiaty męskie drobne, zwisające w kwiatostanach. Kwitnienie w V. Owoce – żołędzie, pękate, krótsze niż żołędzie naszych dębów, bez prążków, z bardzo płytką miseczką. Owoce prawie siedzące (bardzo krótka szypułka).

Wymagania: Jest zdecydowanie bardziej tolerancyjny od naszych rodzimy dębów. Drzewo światlolubne, w młodości cienioznośne. Dobrze znosi słabe, suche gleby (choć dużo lepiej rośnie na głębokich, żyznych i dostatecznie wilgotnych) oraz zanieczyszczone powietrze. Rośnie szybciej od naszych dębów i łatwiej tworzy prosty pień.

Zastosowanie: Doskonałe drzewo parkowe i alejowe. Szczególnie ładnie prezentuje się jesienią. Ze względu na dużą tolerancyjność nadaje się do rekultywacji zniszczonych gleb.