Salvia splendens – szałwia błyszcząca
Pochodzenie i opis
Salvia splendens – szałwia błyszcząca rośnie dziko w Brazylii, gdzie jest krzewinką. W warunkach naturalnych osiąga wysokość nawet do 150 cm! Odmiany uprawne w naszych ogrodach dorastają do wysokości 20 – 60 cm. Należy do tzw. piątki szklarniowej, czyli grupy roślin wysiewanych w terminie zimowym w ciepłych szklarniach. Do grupy tej należą oprócz szałwii błyszczącej – żeniszek meksykański, lobelia przylądkowa, petunia ogrodowa i begonia stale kwitnąca.
Szałwia błyszcząca jest wieloletnią krzewinką, ale u nas traktowana jest jako roślina jednoroczna produkowana z rozsady.
Pędy szałwii drewnieją u nasady, są kanciaste, sztywne i gęsto ulistnione. Liście są jajowate, karbowane.
Kwiaty mają symetrię grzbiecistą. Są zebrane w długie gęste grona, najczęściej czerwone. Te są najładniejsze i najchętniej sadzone. Rzadziej uprawiane są odmiany różowe, fioletowe i białe. Nasiona są dość duże, owalne, ciemnobrązowe (350 – 400 sztuk/1 g).
Wymagania i uprawa
Szałwia błyszcząca wymaga stanowiska słonecznego i osłoniętego. Gleba musi być żyzna, dobrze uprawiona, umiarkowanie wilgotna.
Nasiona wysiewa się w II-III w ciepłych szklarniach. Kiełkowanie nasion przebiega w temperaturze 20 – 25oC. Nasiona kiełkują na świetle, dlatego tylko lekko wklepujemy je w podłoże. Rozsada niechętnie się rozkrzewia, dlatego wskazane jest wykonanie zabiegu uszczykiwania. Na miejsce stałe sadzimy w V/VI w rozstawie 20 cm x 20 cm – 30 cm x 40 cm (w zależności od odmiany). Rośliny dobrze znoszą przesadzanie nawet w pełni kwitnienia.
Zastosowanie
Jest to podstawowa roślina kwietnikowa kwitnąca na czerwono. Doskonale też komponuje się z innymi gatunkami w pojemnikach. Niższe odmiany sadzi się jako obwódki.
