Saponaria ocymoides – mydlnica bazyliolistna
Dekoracyjność: Mydlnica ta należy do jednych z najwartościowszych bylin dywanowych (obok m.in. macierzanki, dąbrówki, rogownicy), którą należałoby polecić każdemu, kto marzy o szybkim zadarnieniu wolnej powierzchni ogrodu. Jest tym bardziej cenna, że zajmuje miejsce dywanowej piątki skalnej, gdy ta kończy kwitnienie. Warto tu wspomnieć jeszcze o bardzo łatwym rozmnażaniu przez samosiewy i doskonałym wzroście na ubogich, piaszczystych glebach.
Pochodzenie i opis: Rośnie dziko na nasłonecznionych wapiennych skałach w górach południowej Europy i w Alpach. Wysokość 20-30 cm. Tworzy rozłożystą, luźną, prawie dywanową kępę. Gatunek silnie rozrastający się. Liście wąskie, małe, zielone. Kwiaty fioletowe, zebrane na wierzchołkach pędów w luźne nibybaldachy. Kwitnienie w V-VII, a powtarza kwitnienie we IX. Łatwo się sama rozsiewa.
Wymagania: Stanowisko nasłonecznione i ciepłe, suche. Gleba sucha do średnio wilgotnej, dobrze zdrenowana, gdyż na glebach zlewnych i ciężkich roślina ta gnije. Wymaga podłoża wapiennego i dość ubogiego w składniki pokarmowe.
Uprawa: Warto po kwitnieniu ścinać przekwitłe pędy kwiatostanowe, aby przywrócić roślinie zwarty pokrój i zapewnić powtórne, choć mniej obfite kwitnienie pod koniec lata. Ponadto przycięcie zabezpieczy przed rozsiewaniem się nasion. Ze względu na silny wzrost, trzeba roślinie zapewnić odpowiednio dużo miejsca.
Rozmnażanie: Przez wysiew nasion, jednakże należy prowadzić selekcję siewek w kierunku kwiatów karminowych (jasnoróżowe i blade są bezwartościowe), przez podział i sadzonki.
Zastosowanie: Do ogródków skalnych, na suche murki, na obwódki.