Veronica spicata – przetacznik kłosowy
Dekoracyjność: Intensywnie niebieskie kwiaty zebrane w zbite kłosy.
Pochodzenie: Rośnie dziko w Europie i Azji. Jest gatunkiem rosnącym dziko w Polsce, głównie na nizinach, na suchych łąkach i obrzeżach lasów.
Opis: Dorasta do 40-50 cm, ale w ogrodach uprawiane są też odmiany niższe nie przekraczające 25 cm. Tworzy wyprostowane pędy zakończone długimi kłosowatymi kwiatostanami. Kwiaty mają bardzo intensywny fioletowo niebieski kolor. Kwitnie w VI-VIII. Jest rośliną miododajną.
Wymagania: Najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym i na przepuszczalnej, niezbyt wilgotnej glebie. Dobrze znosi krótkotrwałe susze. Jest w pełni mrozoodporny.
Uprawa: Na zbyt wilgotnej glebie warto przed sadzeniem dodać drenaż. Systematycznie usuwamy przekwitające kwiatostany, co przyczyni się do dłuższego kwitnienia. Ponadto roślina jest właściwie bezobsługowa, na odpowiednim stanowisku kwitnie obficie całe lato, nie choruje, nie jest atakowana przez szkodniki, nie musi być osłaniana na zimę.
Rozmnażanie: Wiosną lub jesienią można dzielić rozrośnięte kępy. Czysty gatunek rozmnażamy z nasion w IV-VI.
Zastosowanie: Doskonale komponuje się z innymi letnimi bylinami na rabatach i obwódkach, szczególnie z gatunkami kwitnącymi na żółto. Niższe odmiany można też sadzić w ogrodach skalnych i w pojemnikach. Najładniej wygląda sadzony w większej grupie.
Odmiany:
`Ulster Dwarf Blue` – odmiana niska, ok 25 cm, bardzo zwarta, wytwarza bardzo długie zwarte kwiatostany. Kwitnie całe lato. Doskonale nadaje się na obwódki, na brzegi rabat i do ogrodu skalnego.
ssp. incana, Veronica incana – podgatunek siwy, pokłada się tworząc niską darń. Cała roślina jest szaro owłosiona i sprawia wrażenie srebrnej. W czasie kwitnienia dorasta do 40 cm. Doskonała do ogrodów skalnych. Wymaga mocno przepuszczalnej gleby i pełnego nasłonecznienia.