Viola odorata – fiołek wonny
Dekoracyjność: dywanowy pokrój, wiosenne, fioletowe, pachnące kwiaty.
Pochodzenie i opis: Występuje w północnej strefie klimatu umiarkowanego, także w Polsce, w wilgotnych, cienistych miejscach, na brzegach lasów, w zacienionych zaroślach. Wysokość 3-15 cm. Wytwarza krótkie nadziemne rozłogi, które kwitną dopiero w drugim roku. Tworzy szerokie, niskie, zadarniające kępy. Liście sercowate, ciemnozielone, o karbowanych brzegach, nagie lub pokryte lekko włoskami, zimozielone. Kwiaty fioletowe, o charakterystycznym, bardzo miłym zapachu. Kwitnienie w III-V, niekiedy powtórnie kwitną jesienią.
Wymagania: Stanowisko półcieniste, wilgotne. W zbyt głębokim cieniu rośnie i kwitnie słabo. Gleba raczej cięższa, próchniczna, zasobna w azot, stale wilgotna. Wytrzymały na mrozy.
Uprawa: Nie wymaga specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych, a raz posadzony w ogrodzie będzie w nim przez długie lata. Gatunek ten powinien być sadzony po drzewami liściastymi, natomiast pod drzewami iglastymi i niskimi krzewami jest dla niego za ciemno.
Rozmnażanie: Przez podział w drugiej połowie lata. Przez wysiew świeżo zebranych nasion w VI-VII lub jesienią do zimnego inspektu. Osypujące się nasiona są roznoszone przez mrówki, dzięki elajosomom, dlatego też fiołki mogą nam wykiełkować w zupełnie niespodziewanym miejscu ogrodu.
Zastosowanie: Do tworzenia zielonego dywanu pod koronami drzew, jako kwiat cięty.